අදෘෂ්‍යමාන බලවේගය සහ කල්පනා සාගරයේ ගිලී හොඳ හැටි නා ගැනීම.............

එතරම් සෙනඟක් නොසිටි බසයේ මම සීට් දෙකක් අල්ලාගෙන සිටගෙන සිටියෙමි. දෙහිවල හන්දියේදී බසය සුළු මොහොතක් නවතා තැබූ අතර බසය අද්දන්නට මොහොතකට පෙර ඇය ඉදිරි පස දොරෙන් බසයට ගොඩවිය. ඇය තරමක් පැහැපත්ය. ඇගේ දිග කොණ්ඩය ලේයර් කර තිබිණි. ඇය හැඳ පැළඳ සිට අයුරු මෙන්ම ඇගේ රූපස්වභාවයද මගේ සිත් ගත්තේය. ඇය පා පුවරුවේ පළමු පඩි දෙක නඟිනවාත් සමඟ මේ සිතුවිලි සියල්ලම මගේ සිතේ ඇති වුනු ඒවාය. ඇය අවසන් පඩිය නැඟ බසයට ගොඩවත්ම ඇය වෙත ලෙංගතු සිනහවක් පෑවේ මගේ උවමනාවින් නොව එය කිරීමට කිසියම් අදෘෂ්‍යමාන බලවේගයක් මාව පොළඹවන්නට ඇත. නමුත් ඒ අදෘෂ්‍යමාන බලවේගය පිළිබඳව සිතීමට මට අවස්ථාවන් නොලැබිණි. ඇය මාවෙත හෙලූ හසරැල්ල මා සුළු මොහොතකට දැහැන් ගත කිරීමට සමත් විය. 

බසයේ ඉදිරිපසටම වන්නට සිටි මා පසුකර ගිය ඇය මට වම්පසින් සිට ගෙන සිටියි. මම නැවතත් ඒ මුහුණ දෙස බැලීමි. ඇය මගේ දෑස් දෙස එක එල්ලේම බැලුවාය.  ඒ බැල්මද මා නැවත වරක් දැහැන් ගත් කිරීමට සමත් විය. මට තරමක් අසලින් වූ අසුන ඇයට හිමිකරමින් කරුමක්කාර බසය ඊළඟ බස් නැවතුමේ නැවතිනි. මගේ ඇස ඇය සිටි අසුනේ සිටි අනෙක් පුද්ගලයා වෙතට යොමු අතර ඔහු තරමක් මැදි වියේ පුද්ගලයෙකි.  ජනේලයෙන් එළියට ඔළුව දමාගෙන ඔහු බැසිය යුතු බස් නැවතුම තහවුරු කර ගැනීමට වෙහෙසෙයි. 

"වැඩේ හරි! මිනිහා බහින්නයි හදන්නේ මට දැන් එයා ළඟින්ම වාඩි වෙන්න පුළුවන්" 
මම නැවතත් ඇය දෙස බැලීමි. ඇයත් මා දෙස බලාගෙන සිටියි. ඇය අතේ ෆයිල් කවරයකි. මා මීට කලකට ඉහතදී පාඨමාලාවක් හැදෑරූ පෞද්ගලික අධ්‍යාපන ආයතනක නම එහි සඳහන්ය. මම කල්පනා කරන්නට වීමි.

"දැන් එයා ළඟින් වාඩි උනාම එක පාරටම නම අහන්න හොඳ නෑ. එහෙම වුනොත් කෙල්ල බයවෙයි. මොකාද වගේ පැනපු ගමන් නම අහලා හරියන්නේ නෑනේ. මමත් ටිකක් දන්න එකේ අර ඉන්ස්ටිටියුට් එකේද කියලා අහන්න ඕනේ. ඔව් එහෙම කතාව පටන් ගන්නවා........"

සිතුවිලි අතරේ තවත් බස් නැවතුමක් පසුවිය. මැදි වයසේ පුද්ගලයා තාමත් පෙරසේම කලබලෙන් හාත්පස බලයි. මම නැවතත් ඇය දෙස බැලීමි. ඇය නැවතත් සිනාසෙයි සිනාසී අහක බලාගනියි. මම නැවතත් කල්පනා සයුරේ කිමිදන්නට වීමි.

"ඔන්න පුතේ උඹනම් මෙදා සැරේ ගොඩම තමයි. දෙන දෙයියෝ  බස් එකටම ගෙනත් දීලයි තියෙන්නේ. මෙයානම් මට බස් එකේදිම කැමැත්ත දෙයි වගේ. අහ් අමතක නොකර ෆෝන් නම්බර් එක ඉල්ලගන්න ඕනේ. නැත්තම් ආයේ කොහෙන් හොයන්නද. මෙයා හිනාවෙන හැටියටනම් මට ඉල්ලන්න කලින්ම නම්බර් එකයි එඩ්‍රස් එකයි දෙකම දෙයි වගේ. බලගෙන යනකොට අපි වගේ මෙලෝ රහක් නැති කොල්ලන්ටත් කැමති ලස්සන කෙල්ලෝ ඉන්නවනේ. බලමුකෝ ඒකෙත් හැටි................."

සිතුවිලි කෝටියකි. කල්පනාව අතර බසය ඊළඟ නැවතුමේද නවතා දැන් සෙමෙන් සෙමෙන් වේගය වැඩි කරමින් ගමන් කරයි. අංකල් කාරයා බැස්සද දන්නෙත් නෑ. මම අසුන දෙස බැලීමි. අංකල් පෙර සේම ජනේලයෙන් එළියට ඔළුව දමාගෙන බසය නවතවා ගත යුතු ස්ථානය සොයයි. 

අහ් කෝ එයා! 
ඇය ඒ අසුනේ නැත. මම ක්ෂණිකව බසයේ පිටුපස සීට් පේළියට ඉහළින් ඇති වීදුරුවෙන් පිටත බැලීමි. ඈත බස් නැවතුමේ ඇය ඔරවාගෙන බසය දෙස බලා සිටියි. දැන් බසය පිඹගෙන යයි. අදෘෂ්‍යමාන බලවේගය නැවත්ත් මා මෙහෙය වීය. එය මා සෙමෙන් කැඳවාගෙන ගොස් ඇය නොමැතිව හිස් වූ ආසනයෙන් වාඩිකරවූයේය. නමුත් ඒ අදෘෂ්‍යමාන බලවේගය ගැන සිතීමට වෙලාවක් නැත. මට නැවතත් කල්පනා සාගරයේ ගිලී හොඳ හැටි නෑමට අවශ්‍ය විය.

ප.ලි : 
මෙය හුදෙක් නිර්මාණයක් පමණක්මය. අත් දැකීමක් නොවේ!




[පින්තූරෙ - http://www.flickr.com/photos/rstromberg/2936463705/sizes/z/in/photostream/]