මම නිදහස් වුණෙමි! ඔබ නිදහස්ද?

මට නිදහස කියන්නේ තනියම විඳින්න ඕනේ දෙයක්. තව කෙනෙක් හෝ පිරිසක් එක්ක නිදහස කොහොම විඳින්නද?අපි විඳින නිදහසට නෙමෙයි තව කෙනෙක් නිදහස කියන්නේ. කෙනෙක් ආසයි නිදහසේ චිත්‍ර පටියක් බලන්න. තව කෙනෙක් ආසයි නිදහසේ සිංදුවක් අහන්න. උන් දෙන්නම එකට සෙට් උනොත් දෙන්නටම නිදහස නැතුව යනවා.

මම මගේ නිදහස සමරන්න අවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය කීපයත් අරන් දෙහිවල බීච් එකට ගියා. යාළුවොත් එක්ක හැමදාම සෙට් වෙන තැන. එතන සුමිත් අයියා දැන් අපිව අඳුරනවා. සුමිත් අයියගෙන් පුටුවක් ඉල්ලගෙන මම මුහුද පේන හරියෙන් වාඩි වෙලා වැඩේ පටං ගත්තා. මගේ නිදහස මගේ අත්ල මත රෝල් වෙන්න පටං ගත්තා.

මගේ ඉස්සරහා මේසේ ඉන්න සෙට් එක ශීෂා ගහන්න ලෑස්ති වෙනවා. මේ මගේ නිදහස වගේ ඒ උන්ගේ නිදහස වෙන්න ඇති. ඒත් උන් හූකඃ එකට වතුර දාලා වැඩියි. මම මගේ නිදහස විඳින ගමන්ම උන්ට උන්ගේ නිදිහස විඳ ගන්න සපෝට් එකක් දෙන එක හොඳ වැඩක්.

"මචං ඕකේ වතුර වැඩියි" මම උන්ට කිව්වා.

උන් උන්ගෙම සෙට් එකේ එක එකාට විහිළුවට බැණ බැණ වතුර අඩු කළා. උන්ට ලැජ්ජා හිතුනද දන්නෑ. මම උන්ගේ නිදහසට බාධා කළාද කියලත් හිතුණා.

මගේ නිදහස ලෑස්තියි. මම නිදහස පත්තු කළා. අරුං ශීෂා ගහන්නත් පටන් අරං. සමහර උන් ජීවිතේ පළවෙනි වතාවටද කොහෙද ශීෂා ගහලා තියෙන්නේ. මටත් මතකයි මාත් පළවෙනියටම ශීෂා ගහපු දවස. මත් වෙන්නෙත් නැති, කිසිම තේරුමක් නැති දුම් ගොඩක් මගේ ඇස් ඉස්සරහා නිදහසේ රටා මැව්වා. ශීෂා දුමයි මගේ නිදහසේ දුමයි අතරේ කිසිම වෙනසක් නෑ. ඒ දෙකම එකම තරමට නිදහස්. සීමාවක් නැතුව ඔහේ පාවෙන්න දුමට පුළුවන්. ඔහේ පාවෙන දුම් අතරින් මම දැක්කා විශේෂ දෙයක්. ඒ සෙට් එකේ එකෙක් බෙල්ලේ ධර්ම චක්‍රයක්  දාගෙන. අතේ වොඩ්කා වීදුරුවක්.

ඒත් එක්කම මට මතක් උනා එන ගමන් බස් එකේ පිටි පස්සේ සීට් එකේ හිටපු කොල්ලෝ දෙන්නා කතා උනු මාතෘකාව. හලාල්!. හිනහත් යනවා මේවා මතක් වෙනකොට. මේ ලෝකේ මිනිස්සු විසින් දෙවියන්ව මැව්වා, මිනිස්සු විසින්ම ආගම් ඇති කළා. ආයෙමෙත් මිනිසුන් විසින් මවපු දෙයියන්ට කියලා මිනිස්සුන්වම මැවෙව්වා. ඒකම මාරම විකාර වැඩක්. ආගම් හදාගත්තු මිනිස්සු ඒ ආගම කියන කූඩුව ඇතුලේ හිර වෙච්චි රිලා මොටෙක් වගේ වෙලා. ඒ විතරක් නෙමෙයි ඒ රිලව් තමන්ගේ කූඩුවට වෙලා පාඩුවේ නොඉඳ අනික් කූඩු වල ඉන්න රිලවුන්ට විරිත්තන්නත් පටන් අරං. අනික් කූඩු වල ඉන්න උන්ට කූඩු වෙලාවත් නිදහසේ ඉන්න දෙන්නෙ නෑ. ආගම කියන කූඩුවේම මිනිසාගේ හිතීමේ නිදහසත් කූඩු වෙලා නේද?.

සුද්දා අපිව හිර කරගෙන හිටියා. පස්සේ ඌටම එපා වෙලා අපිව නිදහස් කළා. ඌ, අපිව නිදහස් කරපු වෙලේ ඉඳන් අපි හැසිරිලා තියෙන්නේ පිස්සු බල්ලෙක්ව කූඩුවෙන් නිදහස් කළා වගේ නේද කියලා අතීත, වර්තමාන සිද්ධි දිහා බලනකොට හිතෙනවා. අතීතයේ ඉදන් තාමත් දේශපාලකයෝ තමන්ට අහුවෙන අහුවෙන දේ විනාස කරගෙන කරගෙන යන්නේ පුදුම නිදහසකින්. ඔවුන්ගේ නිදහසට බාධා කරන්න සමතෙක් අපේ රටේ නෑ. මිනිස්සු හිර වෙලා කර කියා ගන්න දෙයක් නැතුව. එහෙම ඉන්න ගමනුත් මේ මිනිස්සු තමන් හිර වෙලා ඉන්න කූඩුවේ තියෙන පුංචිම නිදහසත් නැති කරගන්න හදනවා ආගමයි, ජාතියයි තව මොන මොනවදෝ ටිකකුයි පටලවගෙන. ඒක හරිම විකාරයක්. ඇත්තටම මේ වගේ මිනිස්සුන්ව සුද්දට එපා උනු එක ආයේ පුදුමයකුත් නෙමෙයි. තමන්ගේ නිදහස තමන් විසින්ම නැති කරගන්න උත්සහ කරන මිනිස්සුම ආයේ තමන්ගේ නිදහස අනුන්ගෙන් ඉල්ලලා කෑ ගහනවා. ඒකත් පුදුම හිතෙන විකාර වැඩක්.

මම දල්වපු නිදහස නිවිලා ගියා. නිදහස දැල්වෙනකම්ම මගේ සිතුවිලිත් නිදහසේ පාවෙලා ගියා. මගේ හිතට පුදුම නිදහසක් දැනෙනවා. දැන් මට දැනෙනවා මමත් නිදහස් වේගෙන යනවා............ ගුරුත්වයෙන්!








[පින්තූරෙ - http://24.media.tumblr.com/tumblr_l3utughdRr1qahlbyo1_500.png ]